Gri Kulvar

ayağa kalktı göz önündeydi  kadehini kaldırdı o güzel kadının güzel tuvalinin şerefine kadeh kaldırmak istiyorum kadehler kalktı beyler eminim ki o muazzam tuvalinde anlattığı şey bizden başkası değil kendimizi kaybedişimiz ve kendimizden başka her şeyle karşılaşabileceğimiz yolları anımsadım birden tuvaline bakınca muhteşem bir güzellikten mahrum kalışımızın bizi sürüklediği noktalarda dönüp durduğumuz gerçeğiyle baş başa kalıyoruz her gün buna bir son vermek ümidiyle ve daha akıllıca ve daha ne istediğini bilen hareketlerle yol almak dileğiyle ŞEREFE ikinci kişi ayağa kalktı  yemeğin ortasında o güzel kadının narin adımları şerefine kadeh kaldırmak istiyorum kadehler kaktı nitekim onun attığı adımları gördüğümde aklıma gelen şey tanrının ne kadar muhteşem olduğuydu ölmekte olan bir ruha yaşama TUTKUSUNU bahşeden narin adımlarıyla gönülleri alabora eden bir kadın yaratıyordu  sonrasında hayatın önüne perdeler iniyor ve gerçekten biraz uzaklaşma şansı bulup yaşama coşkusu...

bu anda hayatıma küsüyorum ses; derinlerden gelen bir ışıltıya kavuşuyor en sonunda ardı arkası kesilmeyen sokakların o içtensizlikle kırpılmış cumbalarının gölgesinde yalınayak yağmurun altında üşümüş ama her an kıvrak bir imgenin vücuduma sarılışını belki de bir anı olarak hatırlıyorum ama nitekim isyan, şevk, saadet, ışık, alaylar, kumandanlar, garnizonlar, aşklar sevgiler ve bütün geriye kalmış yalanlar her şeyiyle gözlerimden yaşı, yaşantıyı, akıntıyı, sevgiyi her şeyi alıyor götürüyor artık tıkandığımı özüme dönmenin mümkünatını sorguladığım, aciz, biçare, yüklü, bunalmış ve susuz bir vaziyetteyim insana, insanlara her şeye karşı gerilen omzum, diklenen başım, sorgulayan gözüm, çatılan kaşım ve bilenen dişlerimle bütün hiddetimle doğruluyorum olduğum yerden aslında böyle göründüğünü söyleyebilecek kudrette değilim bu yalnızca benim kafamda, rüyalarımda, kabuslarımda boynuma dolanan bir figür, bir (i)kinci yaşam herkeslerde ve bütün o çeşne, o niş civarlarda dolanan o suskun kede...