Dümensiz Kollar

mozaiklerle bezenmiş şu günün
kefeni biçilmemiş bir adamı olarak
bakınca gökyüzüne
ah eden bir kaplanın son kükreyişi kadar ölümlü olduğumu
bir dram kadar sahici aromalarla süslü olan
kalbimin yaralarında/
hissediyorum

gün doğuyor ve batıyor
ve evren hala bir yerlerde genişlemekle meşgulken
olduğum yerde sızıp
kıyametten önceki
en derin uykumu savuruyorum göğe
bir sevdanın yelkenleri
fareler tarafından kemirilirken okyanusun ortasında
beklemekten yoruldu kaptan
çünkü bir fırtınanın dinmesi
belki bir ömrün nihai sonucu olabilirdi ancak
ama umutların sönüşü
kazınan bir fare midesinin sesi işitilinceye dek ve
denk

sızgın göz kapaklarımdan
kan kırmızısı yaşlar zuhur edince
uyanabiliyorum ancak bir bardağı doldurmak için
anne gözlerim kanıyor
yoruldum çünkü
beklemekten ve yine sevebilme ihtimalinden
bakkaldan, sokaktan, meydandan ve yokuşlardan
onun için içiyorum bu şarabı
şu Marlboro'yu
ve şuradaki tükenmişliği de o yüzden
umursamıyorum
çünkü artık geçten daha kötü bir şey varsa

o da
her şeyin anlaşıldığı o andaki
zihnin kendini imha edememesidir muhakkak

hayır anne yalan söylemiyorum
çoktan sıktım ben kafama
sadece görenler bilir nelere göğüs gerip
hangi esintide parçalandığımı
al şu gözlerimi de
bir bak dünyaya
hangi savaştan
ne kadar eksilmiş çıktığımı gör
aynalar karşısında

şimdi nice inkisar iltihabının sardığı yüreğimden
nice inkar kelimelerini çekip çıkardığım an
görünen gelecek
zıpkınlarını bilemekte
bir ölümlünün
umut dolu satırları kadar yalancı mıyım şimdilerde
yoksa gördüğüm gerçek
bunca acıya rağmen sahici gelmiyor mu bana
bu neyin davası
yalanlara bilerek aldanıp
adına da hayatla mücadele mi diyoruz yoksa anne

sızdığım yerden doğrulamayıp
nikbinliğimin en saf tonunu vuruyorum yerden yere
vakti vuku bulmasın mı artık
biçilmesi gereken kefenin
şu aralık kapıdan
tabutumla birlikte gelmesinin

çünkü aslan son kükredi
kaptan umudu son kez yutkundu ve
kangren olmuş beklemekten kolları dümensiz artık
ve gök
ne kadar doğrulmaya çalışsam da hep uzakta benden
şimdi
kalbimin yaralarından akan
son damla yaşla birlikte
şu sızdığım yerden
istihfaf eylemeden zihnimi
-çünkü nice ölümleri gömdü kurak topraklara
kaldırın
naaşımı