Hikmetinden Manevralar

-
işte terakki sarmalı
içimde henüz ödem tutmamış isyanlar
merak etme sevgilim aynı dün ve gece
merak etme sevgilim
henüz asmadı içimdeki küheylan kendini

servi çalımlardan geçilmeyen yaylalardan
iniyorum yer yüzüne
yüzünde bir an var gerisi hilkat oluyor
ve iltimas geçilen her feryadın aslı da
kanepeden düşmek üzere
yakarışlar duman oluyor seherin kucağında
işte isyanların rüknu

bana bir düzine yol gösterdiler Tinze
ama sapmanın da bir mesele olduğunu
yaratılışta söylemedi kimse
her şey öylece dökülüverdi ilham gibi
olan ulu sokaklarda cebelleşen 
her yanından doluksayan kaderlere 
ol/duysa sadece..

nedir bizim keşmekeşten 
ayırdığımız mücevherat?

göğsümüzün bir gergide aslına rücusuna
kim karşı?
işte bir çocuk elinde kamberi yumrukluyor
dahası bir yavru kedi geçiyor harameynden
ağzında aslan leşi
söyle hakikati
hilkatin dimağında sırra koyan kimdi?

işte sarmalın /derdiğim
bütün sevgilerden üryan fırtınası
duyulan neydi? buydu ya?

göz, geçip giden her şeyin mizahına doluksuyor
ruh, bunaltıcı kışlarda kendine zırh örüyor hutbelerden
ve her şeyin sökülüp atıldığı bir cuma akşamı
gergiye bir yumruk doğruluyor/ 
istikameti metal oluyor üryan kaburgaların
işte sarmalın/ derdiğim
anlatmak için yaşanılacak tarafı!

sorma şaşkın küheylan boğum aramaktan
boğum şu ya, arz
fark edemiyor ecelin peçeli servilerinden
ruh fark ediyor ancak 
yumruklar sıkılınca dişlerden gelen ses
darma duman ediyor tonla yenilgiyi
/binlerce an, yüzlerce huy

bizim cismani adımız
katmerlenen düşlerce konulmuştur Tinze
hikmetinden manevralar
işte satırlar.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Benim Bir Alayım Yok II

-
Bu hayatın bana ait olmadığı gerçeği gibi herkesi kapsayabileceğini zannetmesi de öldürüyor beni. Girmeler ve çıkmalar. Yazgı resesyonunu bekliyorum ve tanrı kullarının tek tek hafızamdan yiteceği günü: işte o anda kudretim bütün misilleriyle çarpışacak ve benzersiz olacak ki bu durumda yaşayacağım işte sadece yaşayacağım.  Yine önceki gibi avangartlığımdan ödün vermeden gururla soluyacağım mel'un havayı. sebep: İnsanın hep bir amaç arayışı ona sadece hayatın bir manası olduğunu zannettirir.. bu durum insanın arayışını bile unutturur. "Doğdum ben, bir amacım olmalı" yoksa ne işe yararsın değil mi? Kendimi bu kadar önemli addetmeden yaşayacağım işte sadece yaşayacağım. Bir amaç sana doğmadığı müddetçe nasıl önemli olabilirsin.. sürekli amaç arayışında olan kimse kendine bu kadar önemi atfedecek cesareti kimden buluyor. Tanrı'dan mı? Tanrı'nın bu insanlarla işi olmaz. Tanrı'nın bu insanlarla bir işinin olmayacağını bu insanların gözlerine baktığınızda anlayabili...
Devamı

légion d'honneur

-
kuytusundan çıkması rüzgarın  eylül'de salıverilen saçlarım dalından bir kuşu avladığım mevsimin yarılın yoldaşlarım tepemizdeki haziran geçiverecek aramızdan sakının kuşlarım artık barut serbestisinde yankılanacak dumanlar düzlemin seğrinde üç mana şimdilik teyakkuzda bekliyor: dil, devinim, derdiğim. onu sevmekten çoktu yaşamak derdest bulutların tepesinde adım yazılı gibiydi altından bir orağın dibinde hiçbir şey dinmeyecek gibiydi artarak çağlayacak aksine ama burada bırakmalıydık her şeyi  her şeyi kabullenememişken yani  karakter imtiyazından ölüme süregelen dayatmalar! düzlemin diline dolandığında benim yaşamağım üç mesai, üç vesait, üç dize  kırk tabur beynimde tepinir olur  apoletime demin kuş kondu; légion d'honneur. hayatım soluduğum barutun haddi bana yapmak istemediğim  şeyleri yaptırıyor sehven solumuş oluyorum böylece evrende dimağıma sıkıyorum yedi mm yeni bir dimak veriyorlar yeni bir kurşun  ölmekti benim için bitmek bilmeyen kuytusun...
Devamı

Mühür

-
bir süre yoktum dünyada birkaç serzeniş için; döndüm de baktım taşraya dikte ediyorlar hiçten hiç bir sadakat için  içim içimi yiyor herkese düşmanım  yıllar yıllanmış seyrek kalbimin taşıdığı hürlük kimsesiz kalmış  deveran eden sessizliğe nam salmış  ah, işte kimse yoktur konuşmayacak! ah, işte herkesle tanıştırdığım sağır! tüm emirleri yaktım  tüm kimlikleri o mızmız edip duran feleği ensesinden tutup sürüyen  kimdi? mutlu ölüm. gözümün gördüğü ateşteyim dilime pelesenk vel asr. nevrimin döndüğü baharda doyurdum mızmız edip duran feleği. tanrı biliyor fırtınalı kasrı içimdeki  oda kokuya bürünmüş orkideler ve zambak acı hedefini şaşırmış bir gök gibi üzerime kırıyor diyalektiği  ben bu taşra dünyada hiçbir fiile karışamadım bunu da biliyor tanrı  biliyor tanrı  odada kırk leş var. ellerim işarata kaymış ağzımda mühür var konuşursam kanayacak. baha ne demek ortadoğu'da? ortadoğu'da dostum yok yaka paça çıkarıyorlar beni  geniş sal...
Devamı