Tilki Düğünü
doğrulduğunda yeni bir akış
yeni bir kader çiziyordu defterine
alfabenin omurgasına sürüyordu dilini
sanırım bunu en iyi yapan son kişiydi
bunun farkındaydı
bir defasında bana;
her şey iyi olmadan önce ortadan kaybolman gerekir. çünkü ruhu zengin olanlar böyle bir çürümüşlüğe şahit olmak istemezler.
şimdi ayağa kalktı ve bir yudum aldı
kapısının eşiğine gelen kedilere istediklerini verdi
iskemlesine oturup
tilki düğününü izledi
sonu geliyordu
bunun da farkındaydı
uzunca bir süredir irkilmiyor
kendine yapışacak şeyler yaşamıyordu
bendini gayyaya sokup sokup çıkarıyordu bir yanı
yüzündeki her bir kırışıklık
keffaretini ödediği kaderine nazireydi
farkında olmadığı tek şey
eskiden daha iyi yazdığı gerçeğiydi
ölüm de bu sebepten iniyordu
kaldırılmalıydı.
Yorumlar
Yorum Gönder