Jargonudur Neştere Yumrulan Milletin: Esfel-i Safilin

-
tanrım bana bir gemi ve bir mızrak lazım
bir de kaset çalar, saçlarımda çokça beste var
tanrım bana bir mızrak 
çünkü Aşdod'a 
çünkü Eylat'a
tanrım hıncı kaderine orospu olanların dergahı ya dünya
ya da bu mızrak elimde, artık yollanacak ta!

dünya bu ya
salyangoz satmaya benzemez olacaktı bazı savaşlar
evet ben yehova'yı valhala'da yere sererken ağlamadım!

tanrım hıncı kaderine orospu olanların dergahı ya dünya
inan çok az param kaldı, 
hiç param olmasaydı her savaşta akla gelecek bir şiir yazardım
ah o gemide ben de olsaydım, gibi! ama
bilmenin inanmaya olan şarapnel üstünlüğü
bana hiçbir şüpheyi vurdurtamaz

evet bir savaş olmasaydı;
sevgilim biz beytullahla bir miyiz ki
bu sel boğar da kayaya bile vurdurmaz ikimizi
deyip saçlarımı tarayabilirdim

rüyamda bir demir kubbeye mıhlanıyordum
sonra beni
Rachel selamlıyordu Cornie olan hani
—işte ölüm bu kadar basit
—işte sevgilim bu benim barışa öykünüşüm

tanrım gözlerimdeki cesetleri yuğ
ben laftayım, tabutlar sağ
savaşlar duysun
barış diye bir şey hatırlamak istemiyorum
işte beyaz çaputlara sığdırılan zafer
ha, kaldır başımı ey kibriya
şu gayya kuyusundan

şimdi—
bana katili soruyorlar—
üniformalarındaki bayraklardan habersiz!—

sevgilim artık çekilmeliyim
çünkü kaygılar hiç sanatsal değil
rüşt!

 

 



Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Sü Sessiz Ölüm

-
fırça darb-ı mesel kurşun bir intihar süsü yelkeni şehre döndürdüm sü dilimde  sanırım kırıp geçireceğim şu kara bir zamanlar ilk nefesimdi tanım, yıkıyor mazgalları oh, ne de anlamsızmış dehlizleriniz gülümsüyorum, kıkırdıyor kuşlar kıracağım dişlerimi,  bir salonu üzerime yıkıyorlar gemideyim elimde üç beyit varmış bunu edilgen bir gölge söylüyor elimde üç evren saklıymış bunu edilgen bir gölge söylüyor üç; ma  ve ra. fırça darb-ı mesel sü dilimdeki kanı diri tutuyor her harbe karşı kendi nefesine bilenmiş bir hokkabaz diyor hakkımda siyahi bir edilgen, elinde şapkalı bir güvercin lacivert tanrım, işte düşüyor kuleler ah, işte şimdi ne güzeller işte şimdi hilkat okyanusundan aldığım manevramı sağ elime alıyorum  işte şimdi tanımlamak kendimi, düşen kulelerin seyrindeyken ve haddimin seyrine dalan baykuşlar süzülürken  göğün göğsünde ne güzel. sol elimde bir komançi mızrağı varmış öyle söylüyor siyahi bezgin edilgen omuzlarıma da ulu bir baykuşun gölgesi düşmüş...
Devamı

Bir Şarkı Olsam

-
bir şarkı olsam, hatırlanabilirdim. şevk ve yürüyüşler beni iterlerken mağlubiyetlere içimden böyle bir cümle kalkınıyor fevri ve boyutlardan taşarak evet, bitişimi görüyorum kasiyer birkaç intihar şeklinin para üstünü uzatırken aşk! beni mağlup olarak hatırlasınlar nefsine değil nefesine yenik düştü diyemeceyek olanlar aşk! sen de olmadın ben kadar da olsa şu dünyada isyan! sana adasaydım şu ömrü bu kadar tanıyamazdım seni bilmeni arzuluyorum seni her şeyden daha çok! sevgilim imamdan para üstü iste, beni sellerde çalkalasınlar, isyanıma müşterek kaldırımlarda yürüsünler, bana gelirken bir hüzün duvarı görürseler dansa kaldırsınlar o akşam en güzel ezanları. yalnızlık insin tahtından ve halka karışsın kaybettiğim yazılarımı bulursan sevgilim okut onları San Francisco'da onlar da kaybettikleri şiirleri arıyorlar mutsuzlar ama öfkelenecek kadar değil öfkeliyim, mutluyum ve ölüyorum çok dünya bu! seküler dimağdan şuha seslenen bir dimağ! ben attan inip evrene konuşlandım evrende koşt...
Devamı

İkilem, Yanılgı ve Öylesi

-
azığını topla beni buradan kötüye  kendilerini hükmün anası sanı ben buradan gitsem de  aklımda kalmayacak birkaç şey  ben buradan bir duman kadar uzak ben buraya hiç yakın olmadım ki sadece kendime bir söz vermedim  belki de vermem gerekirdi saçma sapan bir yele için bazen  avurtlarım sancıya kapanıncaya kadar yazdım benim delik deşik gerçeklerim var yani hiçbir şeyle işim yok  çekip gidesim de yok belki de olmalıydı gülüşlere kanmam, dostum yoktur şuh namlumun ucunda sahanımda kavrulan gerçeklerim ne başkasına aşk, ne başkasına hal yaratılmışlığım dilimden elime akıyor bu kadar. : Hasan, Ali, Esat. en küçükleri Esat ortada Hasan, sonra Ali. yakaları bir, üç servi üç arkadaş  üçer hafta arayla  canlarına kıyılmış kimin yaptığı bilinmiyor  kimse bilmek de istemiyor kanları hala diri kimseler yağmur yağmasını bekliyor susku bütün çatıları esir almış  umur terk etmiş şehri  kimselerin karnı aç  duygularını dahi yemişler  kim...
Devamı