Sü Sessiz Ölüm

-
fırça darb-ı mesel
kurşun bir intihar süsü
yelkeni şehre döndürdüm
sü dilimde 
sanırım kırıp geçireceğim şu kara
bir zamanlar ilk nefesimdi

tanım, yıkıyor mazgalları
oh, ne de anlamsızmış dehlizleriniz
gülümsüyorum, kıkırdıyor kuşlar
kıracağım dişlerimi, 
bir salonu üzerime yıkıyorlar
gemideyim
elimde üç beyit varmış
bunu edilgen bir gölge söylüyor
elimde üç evren saklıymış
bunu edilgen bir gölge söylüyor
üç;
ma 
ve
ra.

fırça darb-ı mesel
sü dilimdeki kanı diri tutuyor
her harbe karşı
kendi nefesine bilenmiş bir hokkabaz diyor hakkımda
siyahi bir edilgen, elinde şapkalı bir güvercin lacivert

tanrım, işte düşüyor kuleler
ah, işte şimdi ne güzeller
işte şimdi
hilkat okyanusundan aldığım manevramı
sağ elime alıyorum 
işte şimdi
tanımlamak kendimi, düşen kulelerin seyrindeyken ve
haddimin seyrine dalan baykuşlar süzülürken 
göğün göğsünde
ne güzel.

sol elimde bir komançi mızrağı varmış
öyle söylüyor siyahi bezgin edilgen
omuzlarıma da ulu bir baykuşun gölgesi düşmüş
edilgen o an kutsandığımı zannetmiş
kendi gözleriyle böyle bir şeyi daha önce hiç görmemiş
ama hep anlatılagelmiş de oradan anımsamış

dumanlar berrak maviliği yorarken 
kale düşmüş, düşman yenilmiş, ordu dağılmıştı
bunun olacağı evvel zamanda bir ihtimal olarak bahsedilmiş
öyle söylüyor aghoralı siyahi bezgin edilgen
gözlerim gördüğüne gittikçe alışırken
sevincimi bütün hücrelerime yediriyordum
çünkü sü dilime dolandığında
bu savaştan geri durmuştum
ama böyle buyurmuştu ma, ve, ra
edilgenin cesedini de sallandırırken
şehrin meydanında 
cevherim artık daha da taşınabilirdi
sü dilimde
zafer benimdi.





Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Benim Bir Alayım Yok II

-
Bu hayatın bana ait olmadığı gerçeği gibi herkesi kapsayabileceğini zannetmesi de öldürüyor beni. Girmeler ve çıkmalar. Yazgı resesyonunu bekliyorum ve tanrı kullarının tek tek hafızamdan yiteceği günü: işte o anda kudretim bütün misilleriyle çarpışacak ve benzersiz olacak ki bu durumda yaşayacağım işte sadece yaşayacağım.  Yine önceki gibi avangartlığımdan ödün vermeden gururla soluyacağım mel'un havayı. sebep: İnsanın hep bir amaç arayışı ona sadece hayatın bir manası olduğunu zannettirir.. bu durum insanın arayışını bile unutturur. "Doğdum ben, bir amacım olmalı" yoksa ne işe yararsın değil mi? Kendimi bu kadar önemli addetmeden yaşayacağım işte sadece yaşayacağım. Bir amaç sana doğmadığı müddetçe nasıl önemli olabilirsin.. sürekli amaç arayışında olan kimse kendine bu kadar önemi atfedecek cesareti kimden buluyor. Tanrı'dan mı? Tanrı'nın bu insanlarla işi olmaz. Tanrı'nın bu insanlarla bir işinin olmayacağını bu insanların gözlerine baktığınızda anlayabili...
Devamı

légion d'honneur

-
kuytusundan çıkması rüzgarın  eylül'de salıverilen saçlarım dalından bir kuşu avladığım mevsimin yarılın yoldaşlarım tepemizdeki haziran geçiverecek aramızdan sakının kuşlarım artık barut serbestisinde yankılanacak dumanlar düzlemin seğrinde üç mana şimdilik teyakkuzda bekliyor: dil, devinim, derdiğim. onu sevmekten çoktu yaşamak derdest bulutların tepesinde adım yazılı gibiydi altından bir orağın dibinde hiçbir şey dinmeyecek gibiydi artarak çağlayacak aksine ama burada bırakmalıydık her şeyi  her şeyi kabullenememişken yani  karakter imtiyazından ölüme süregelen dayatmalar! düzlemin diline dolandığında benim yaşamağım üç mesai, üç vesait, üç dize  kırk tabur beynimde tepinir olur  apoletime demin kuş kondu; légion d'honneur. hayatım soluduğum barutun haddi bana yapmak istemediğim  şeyleri yaptırıyor sehven solumuş oluyorum böylece evrende dimağıma sıkıyorum yedi mm yeni bir dimak veriyorlar yeni bir kurşun  ölmekti benim için bitmek bilmeyen kuytusun...
Devamı

Mühür

-
bir süre yoktum dünyada birkaç serzeniş için; döndüm de baktım taşraya dikte ediyorlar hiçten hiç bir sadakat için  içim içimi yiyor herkese düşmanım  yıllar yıllanmış seyrek kalbimin taşıdığı hürlük kimsesiz kalmış  deveran eden sessizliğe nam salmış  ah, işte kimse yoktur konuşmayacak! ah, işte herkesle tanıştırdığım sağır! tüm emirleri yaktım  tüm kimlikleri o mızmız edip duran feleği ensesinden tutup sürüyen  kimdi? mutlu ölüm. gözümün gördüğü ateşteyim dilime pelesenk vel asr. nevrimin döndüğü baharda doyurdum mızmız edip duran feleği. tanrı biliyor fırtınalı kasrı içimdeki  oda kokuya bürünmüş orkideler ve zambak acı hedefini şaşırmış bir gök gibi üzerime kırıyor diyalektiği  ben bu taşra dünyada hiçbir fiile karışamadım bunu da biliyor tanrı  biliyor tanrı  odada kırk leş var. ellerim işarata kaymış ağzımda mühür var konuşursam kanayacak. baha ne demek ortadoğu'da? ortadoğu'da dostum yok yaka paça çıkarıyorlar beni  geniş sal...
Devamı