Mecburi Hüküm

işte bulunduğumdaki facianın kırık dökümü
kırlangıçlar miğferim oluyor 
düşene üşüşen kışa karşı

Roth!

beni taşıyan her şey
bir uğultuyu da taşıyor cepkeninde
bunu hangi alfabeye havale etsem
derinden bir kış daha geliyor
hınca kün feye

Roth!

yağmur daldan kalbe akacağında
yerimde değildim bu sefer
hissettim ve kaçmak istedim uygarlıklardan
bu bir gülüşe sığabilirdi 
ancak duyum köreldiğinde acıyamazdım
kendime
mecburi infilak süregelen

Roth!

hayaletler mor dudaklardan öperken
adımlarım gayri ihtiyari
yani çekilen nefes 
ciğerimde çekiyor fünyeyi 
jiletler suluyor 
afyonlu günde cehennemi
bulursak yeniden 
kendimizden birkaç terki
kemerlerden taşkın doğacak
evvelin ve ahırın hükümsüz kaldığı
yeni bir kül de ağlayacak minicik elleri

Roth!

/ben suçlu değilim ellerimi bul!
 
su'ya şiirler.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Benim Bir Alayım Yok II

légion d'honneur

Mühür