Cam Vinnie

-
Vinnie bir cambazdı;

ayaklaşan ıhlamurları diyorum 
galiba seslerini kesmemiz gerekiyor
yoksa ipten kayıyorum
gideceğim yol görünmeze göz kırpıyor
diyeceğim o ki bağlaçlar da 
yersiz bir coşkuyla sarsılmalı

daha dün bir çocuktum 
panayırdan panayıra limonata 
bugün kemirgen düşüncenin teyakkuzuna
gebeyim
böyle olması gerekmiyordu
kalbimin aynası geceyi yaran okları yağlarken
ruhumun köşede kendine infazı..
hem ipler eskisi kadar gergin değil 
hem her şey ölüme dair 
damarlar ıslak

dün bir çatışmadan kaçtım 
namlular beyinleri dağıtmakla mükellef
koşuyordum 
ayaklarımı, bacaklarımı 
son kurşun duyumlarımı
hissedemiyordum
durduğumda pür bir sessizlik sarmıştı kederin coğrafyasını
biraz soluklandım ve yaktım kaderimi
benim de bir namlum olsaydı belimde
sanırım koşmama gerek kalmazdı

evvelsi gün 
çatıdan odama su akıyordu
sağanak yağmur beni evimden çıkarmak için bütün gücüyle saldırıyordu 
yapacak bir şey yoktu
bekledim unutmayı
bekledim çünkü manayı bu sergüzeşte dahil etmenin yolu yoktu
mana beni sessizlikle baş başa bırakmaktan başka bir işe kalkışmadı
henüz.

bugün ise
bir duamı ipten aldım 
tırsak bir ağızdan çıkmış 
köhnemiş niyetle edilen dua
savsaklamaya gelmez
ardından artık yağmur suyundan arınmış odamın duvarlarına 
yeni kılavuzlar astım 
bastığım yeri tanıdım ve birikmiş suyu 
değirmene taşımaya devam ettim
şimdi ise
Hank'in yanına 
şehre iniyorum
yavaş adımlarla 
belimde
dedemin IV.Karl'ın atından çaldığı
henüz yağmur görmemiş 
nadide sultan
swiss&wesson.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Sü Sessiz Ölüm

-
fırça darb-ı mesel kurşun bir intihar süsü yelkeni şehre döndürdüm sü dilimde  sanırım kırıp geçireceğim şu kara bir zamanlar ilk nefesimdi tanım, yıkıyor mazgalları oh, ne de anlamsızmış dehlizleriniz gülümsüyorum, kıkırdıyor kuşlar kıracağım dişlerimi,  bir salonu üzerime yıkıyorlar gemideyim elimde üç beyit varmış bunu edilgen bir gölge söylüyor elimde üç evren saklıymış bunu edilgen bir gölge söylüyor üç; ma  ve ra. fırça darb-ı mesel sü dilimdeki kanı diri tutuyor her harbe karşı kendi nefesine bilenmiş bir hokkabaz diyor hakkımda siyahi bir edilgen, elinde şapkalı bir güvercin lacivert tanrım, işte düşüyor kuleler ah, işte şimdi ne güzeller işte şimdi hilkat okyanusundan aldığım manevramı sağ elime alıyorum  işte şimdi tanımlamak kendimi, düşen kulelerin seyrindeyken ve haddimin seyrine dalan baykuşlar süzülürken  göğün göğsünde ne güzel. sol elimde bir komançi mızrağı varmış öyle söylüyor siyahi bezgin edilgen omuzlarıma da ulu bir baykuşun gölgesi düşmüş...
Devamı

Bir Şarkı Olsam

-
bir şarkı olsam, hatırlanabilirdim. şevk ve yürüyüşler beni iterlerken mağlubiyetlere içimden böyle bir cümle kalkınıyor fevri ve boyutlardan taşarak evet, bitişimi görüyorum kasiyer birkaç intihar şeklinin para üstünü uzatırken aşk! beni mağlup olarak hatırlasınlar nefsine değil nefesine yenik düştü diyemeceyek olanlar aşk! sen de olmadın ben kadar da olsa şu dünyada isyan! sana adasaydım şu ömrü bu kadar tanıyamazdım seni bilmeni arzuluyorum seni her şeyden daha çok! sevgilim imamdan para üstü iste, beni sellerde çalkalasınlar, isyanıma müşterek kaldırımlarda yürüsünler, bana gelirken bir hüzün duvarı görürseler dansa kaldırsınlar o akşam en güzel ezanları. yalnızlık insin tahtından ve halka karışsın kaybettiğim yazılarımı bulursan sevgilim okut onları San Francisco'da onlar da kaybettikleri şiirleri arıyorlar mutsuzlar ama öfkelenecek kadar değil öfkeliyim, mutluyum ve ölüyorum çok dünya bu! seküler dimağdan şuha seslenen bir dimağ! ben attan inip evrene konuşlandım evrende koşt...
Devamı

İkilem, Yanılgı ve Öylesi

-
azığını topla beni buradan kötüye  kendilerini hükmün anası sanı ben buradan gitsem de  aklımda kalmayacak birkaç şey  ben buradan bir duman kadar uzak ben buraya hiç yakın olmadım ki sadece kendime bir söz vermedim  belki de vermem gerekirdi saçma sapan bir yele için bazen  avurtlarım sancıya kapanıncaya kadar yazdım benim delik deşik gerçeklerim var yani hiçbir şeyle işim yok  çekip gidesim de yok belki de olmalıydı gülüşlere kanmam, dostum yoktur şuh namlumun ucunda sahanımda kavrulan gerçeklerim ne başkasına aşk, ne başkasına hal yaratılmışlığım dilimden elime akıyor bu kadar. : Hasan, Ali, Esat. en küçükleri Esat ortada Hasan, sonra Ali. yakaları bir, üç servi üç arkadaş  üçer hafta arayla  canlarına kıyılmış kimin yaptığı bilinmiyor  kimse bilmek de istemiyor kanları hala diri kimseler yağmur yağmasını bekliyor susku bütün çatıları esir almış  umur terk etmiş şehri  kimselerin karnı aç  duygularını dahi yemişler  kim...
Devamı