Gözlerim Artık Bir Bekçi

çünkü kolumu dayadığım taş kanıma dokundu
çünkü fer çektim gözlerime
çünkü can suyunu çıkardı burnumdan
çünkü hınca ve çatışmaya yumruklandı ellerim

uzaktan arala beni ve dudaklarımı
dudaklarım sabaha kadar ayrı bir şarkı
kulaklar uykuladığında tam da
tam da gün doğarken kısılır yüzümün ortasına dudaklarım
bir ses dansa kaldırıyor dudaklarımı
parçanın adı meteor
sulh gelecek diyorlar bir meteor getirecekmiş
sulhu
gözlerimi balkona koydum 
gözlerim artık bir bekçi

çünkü kolumu dayadığım taşı kırdı kanım
sonra dünyada cevapsız kalan sorular kurdum
çünkü fer çektim gözlerime
güneş yıkayacak beni, merih de gül suyu
çünkü can suyunu çıkardı burnumdan
bütün rekabetlerde oyunu bozdum
çünkü hınca ve çatışmaya yumruklandı ellerim
-bu dediğin şirk
yetmişlerde hiç büyümedim

zihnimi batırdım atlasa o artık bir sünger, ucuna bir boğumla Spinoza
hiçbir dalgıç dokunamayacak ona
gözlerim arzın toprağına inşa bir balkonda
kılcallarında duman bir bekçi, umutla pusatlanmış
hiçbir hayal kıramayacak onu

ama dudaklarım
dudaklarım hep yüzümde
uzaktan, uzaktan teyit edilebilir bir sevdada göğerti dudaklarım
ve şarkılar sancı vuruyor damarlarıma.. dudağımın adı hınçaşk
damarlarım kırk kalibre bir parti
yumruklarım duvar
saçlarımda bir girdap. derinliği: yalnızlık. 

gözlerim kanla nidalanıyor:
ATLASA METEOR DÜŞTÜ! ALEV ATLASA DÜŞTÜ!

huzur.



Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Benim Bir Alayım Yok II

légion d'honneur

Mühür