Saçmalı Çocuk
tanrım ben de senin ispatınım
bana biraz mümkünat fısılda
halden hale şükür debeleniyorum
bana biraz pencereler arala
külliyeden atanmış bulvarlarda tıkanmışım
biraz dağılmışım ama
mühim değil
bana biraz mavna yolla
zorunluluktan doğmaz hiç şua
güneş doğmak ceberut arza
zor olsa gerek
yeşile davranırsa taşlarım
bana biraz muhabbet ışınla
şimdi bir dergahtan döndüm
alnım sapsarı
yanaklarım al
ellerim kırbaç
sırtım yara
bana biraz merhem durula
resesyon çıkmış ceplerim yaylasına
gözlerim mana arıyor
kara güne düğümleniyorum
resesyon çıkmış ceplerim yaylasına
(şimdiki tevratlar da ne büyü aslında)
kara büyümekler soludum otogarlar salıncağında
cebimde malum şiir
bana biraz mısra kurula
figüranlar taşlıyorum aynalarda
bahtımdaki kuşun adı susku
kuşun adı susku günün adı zifir
indirgendiğinde hayat boyuma
soluma bir temayül konuyor, yön
şimdi bir dergahtan döndüm
bana biraz sebat kurşunla
tanrım
ben de
senin
ispatınım
bana
biraz
mümkünat
fısılda!
Yorumlar
Yorum Gönder