Yatay Dikiş

-
gece gırtlağıma sevdalı
buzlanmış şarapların yıllanmış yudumlarına
kasvet dolu rüyalarımın
ceremesini ve terini ve artık bıkmış
ve bakakalmış ve bayatlamış
soluğumla anakronik betimlemeler fısıldamaktayım

ne bir haşyet
ne de bir haşmet
bu hayat hatalı ameliyatların yapıldığı
hatalı dikişlerin atıldığı
nefesin hayal
hayalin lüks olduğu kuru bir tımarhane
üst kat kumarhane
onun üstünde orospuların tavanı
ne bir haşyet
ne bir haşmet
sadece kaplanların kapana kıstırıldığı
sarmaşıktan bir bulvar
zamanın geçmekte olduğunu
hatırlatan koca bir gökdelen boyu saatler

ve zıvanadan örülme duvarlar

kafam bir gökyüzü kadar boş
yarım kalmış bir şiir kadar da dolu
hezeyan biçilmiş kaftan
kuzuma hapsolmuş ölmeyi bekleyen
bağırsakları dağılmış
bir ceylanım şimdi
gece öldürdü
güneş deşti içimi
evrenin marjinal can alma eylemi
tabiisi ben
seyircisi
bulvarın müdavimleri

artık bitmişim
her zamanki şeyi yapıyorum yine
hep yaşadığım ve hep ölüme yaklaşırken yaptığım şeyi yapıyorum şimdi

azı dişlerini
ve gökyüzünün boşluğunu dolduran
omuzlarında taşıdığın
bütün yükleri
senin beni düşünmediğin ve
benim her ana sakladığım senden parçaları
düşünüyorum şimdi
aklımı kaybetmeye an kala

evrendeki boşluğun ince mimarisi
ve gözlerin
tabutların çelikten çivileri
ve adımların
ayda bir dünyayı yok etmeye gelen gök taşları
ve dimağının kuruması
poligondan seken merminin bir kuşu parçalaması
ve kabusların

olamayışın ve
bitirdiğim ikinci paketin
boşalttığım üçüncü şişenin
bütün fikir devrimlerimin
ardında saklanan bağ
öylesine sık ki
anlatsam sana
yine güler
ve yine gidersin

ağarmakta gün
ve kimsenin umurunda değiliz
bu bizim çözmemiz gereken bir iş
ve sen bütün çoğul hayallerden ırak
ve ben bütün çoğul kıyametlere
gardımı aldım

tımarhaneler dolusu
yalnızlık
boynumdan düşen yıldızlar
boğulan yeni hayaller kanları taze
bir sonraki gece yeniden filizlenecek
ve sen
uyandıysan eğer
olamayışımın aydınlığına
iyice kapat pencereleri
kış geldi

bir geceyi daha
ölmeden

bir gece daha
uyanarak ağarmış gökyüzüne

bir gece daha
amele geçti
kayda:

DİKEY YARAYA
YATAY DİKİŞ

—2019

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Benim Bir Alayım Yok II

-
Bu hayatın bana ait olmadığı gerçeği gibi herkesi kapsayabileceğini zannetmesi de öldürüyor beni. Girmeler ve çıkmalar. Yazgı resesyonunu bekliyorum ve tanrı kullarının tek tek hafızamdan yiteceği günü: işte o anda kudretim bütün misilleriyle çarpışacak ve benzersiz olacak ki bu durumda yaşayacağım işte sadece yaşayacağım.  Yine önceki gibi avangartlığımdan ödün vermeden gururla soluyacağım mel'un havayı. sebep: İnsanın hep bir amaç arayışı ona sadece hayatın bir manası olduğunu zannettirir.. bu durum insanın arayışını bile unutturur. "Doğdum ben, bir amacım olmalı" yoksa ne işe yararsın değil mi? Kendimi bu kadar önemli addetmeden yaşayacağım işte sadece yaşayacağım. Bir amaç sana doğmadığı müddetçe nasıl önemli olabilirsin.. sürekli amaç arayışında olan kimse kendine bu kadar önemi atfedecek cesareti kimden buluyor. Tanrı'dan mı? Tanrı'nın bu insanlarla işi olmaz. Tanrı'nın bu insanlarla bir işinin olmayacağını bu insanların gözlerine baktığınızda anlayabili...
Devamı

légion d'honneur

-
kuytusundan çıkması rüzgarın  eylül'de salıverilen saçlarım dalından bir kuşu avladığım mevsimin yarılın yoldaşlarım tepemizdeki haziran geçiverecek aramızdan sakının kuşlarım artık barut serbestisinde yankılanacak dumanlar düzlemin seğrinde üç mana şimdilik teyakkuzda bekliyor: dil, devinim, derdiğim. onu sevmekten çoktu yaşamak derdest bulutların tepesinde adım yazılı gibiydi altından bir orağın dibinde hiçbir şey dinmeyecek gibiydi artarak çağlayacak aksine ama burada bırakmalıydık her şeyi  her şeyi kabullenememişken yani  karakter imtiyazından ölüme süregelen dayatmalar! düzlemin diline dolandığında benim yaşamağım üç mesai, üç vesait, üç dize  kırk tabur beynimde tepinir olur  apoletime demin kuş kondu; légion d'honneur. hayatım soluduğum barutun haddi bana yapmak istemediğim  şeyleri yaptırıyor sehven solumuş oluyorum böylece evrende dimağıma sıkıyorum yedi mm yeni bir dimak veriyorlar yeni bir kurşun  ölmekti benim için bitmek bilmeyen kuytusun...
Devamı

Mühür

-
bir süre yoktum dünyada birkaç serzeniş için; döndüm de baktım taşraya dikte ediyorlar hiçten hiç bir sadakat için  içim içimi yiyor herkese düşmanım  yıllar yıllanmış seyrek kalbimin taşıdığı hürlük kimsesiz kalmış  deveran eden sessizliğe nam salmış  ah, işte kimse yoktur konuşmayacak! ah, işte herkesle tanıştırdığım sağır! tüm emirleri yaktım  tüm kimlikleri o mızmız edip duran feleği ensesinden tutup sürüyen  kimdi? mutlu ölüm. gözümün gördüğü ateşteyim dilime pelesenk vel asr. nevrimin döndüğü baharda doyurdum mızmız edip duran feleği. tanrı biliyor fırtınalı kasrı içimdeki  oda kokuya bürünmüş orkideler ve zambak acı hedefini şaşırmış bir gök gibi üzerime kırıyor diyalektiği  ben bu taşra dünyada hiçbir fiile karışamadım bunu da biliyor tanrı  biliyor tanrı  odada kırk leş var. ellerim işarata kaymış ağzımda mühür var konuşursam kanayacak. baha ne demek ortadoğu'da? ortadoğu'da dostum yok yaka paça çıkarıyorlar beni  geniş sal...
Devamı