Şu: Duvar Kırılacak, Duvar Benim
Geceler yarıyor içimi
İçimi soluyor duman Günler ölümüme canhıraş sarkıtırken devrimlerimi
Bir hayal daha çıkageliyor hatırlanmayan başlangıçtan
"Sana dişlerimi gösteriyorum git başımdan
Uyandığımda ilk göğsüme vuruyorum ilk cümlelerimi
Bana kendimi hatırlatıyorum ki
Dağ olan gövde molozlarını yaşamamak için
Sana dişlerimi gösteriyorum sakınsana
Evvel ve ebet, umacımın öldürdüğü şevk;
Ben yaşıyorsam bunu
Hala neden ölememekte ısrarcı bu, ben, yabancı
Çıkmak istiyorum bütün mabetlerden
Omzuma yüklenen soluklara bir omuz değerse
Evet yaşamak bir nebze teneffüs edebilir belki
Ama asla
Ben dişlerimi gösteriyorum sana,
Çünkü kıvranamıyorum artık, acı dahi çekmiyorum
Elime dokunan, gözlerime yaslanan her "an"
İşte anlara değip geçen bir hayat
Anların acı yanlarına sadece
Beni arıyor musun?"
Yalnızlığın beni güçlendirdiği yükseklikte
Bir intihar düşüncesinin mükemmil anadolusuna
Susamak işine bir son vermekle
Muktedir, kaim, fransız
Atla, atla, kim? korkma! yalnızlığın beni düşlediği yaşta
Bir ırmak değilken, bir ırmak nedir bilmezken bir ırmağın
yıkıp geçtiği
bir birikinti olmak hayaltisi
Tanrım beni en başından al
Önemi olmayan antlarımı unutuşumdan
Kanımı donduran yüksekliklerden
Gözlerimin akıntısından
O her şeyi gördüğümü düşündüğüm cihandan
ki her şey düşündüğüm gibiymiş
işte bu cümleden önce
en başından hani o
hiç şiir.
Yorumlar
Yorum Gönder