Cenin
Neferlerim çıplak!
Bir boğum suyun içinde kıvrandım durdum Falanca yaşıma kadar hep
İşimdir bu benim deyip
Köprüler saydım
Bilmem ben hangi şairin ceninini tutuyorum içimde
Estetik; mızrağın ucuna düğümlenmiş
Bir intihar boğumu
Davayı kazandım
Böğrümden geçip mızrak
Kalbimi astı gövdemde
Nitekim fark etmedim acıyı
Ben o mızrağı doğarken
Bendime bayrak direği gibi saplayıp
Öyle başlamışım ağlamaya
Şimdi bilemem
Hangi şairin cenini içimde tuttuğumu
Aşklar soğuk
Soğuklar ölüm
Kalıcı bir izi inkar edemem
Gücüm yetmez
Sema yumruk olur
Gümrük kapılarında uzlet bekçileri vurur beni
Ah memleketim
Gövdemdeki mızrakla ölsem en kalabalık bulvarında
Nasip deyip saplar mısın sen de bir mızrak kendine
Fikrimin senden uzak olduğu kadar bir güçle
Neferlerimi, fikirlerimi soydular.. vurdular kaçmak erdemken
Estetik; mızrağın ucuna düğümlenmiş
Emir sahibi belki kader, omurgalarım delik deşik
En değerli acım..
Aşklar soğuk
Soğuklar ölüm!
Yorumlar
Yorum Gönder