Titrek Elin Yaşattığı Iska

-
yanılma saki
canın dudağımdaki çizgi

elim kayıyor ve enfiyeyi artık
yerine koydum,
elim kayıyor
ve beni aşağılayacaklar, hatırlandığımda
hiçbir sebep sorulmayacak kadar
da
beni tanımış olmayacaklar!
şimdi evet şimdi saki
karanlığına saklandığım kapının kırılışını
ve boynuma kemirgen bir normcunun
dadandığını!
ah, artık dağlarla sarmaş dolaş
söyleyebileceğim şeylere dahi
adanmış bir şarapnelden bahsediyorum!
kendine ait bir oda, siktir oradan.

Yanılma saki
Canın iki dudağımın bitiştiği an

Ben noktaların anlaşılmadığı,
Dayanamıyorum ki ben dağ değilim
Bu etten, gözlerden, ruhlardan
Hayır kaçamıyorum, hayır!
istiyorum, yaşayabilmeyi
en azından istiyorum, kaçabilmeyi
kaç yaşındayım ben?
kaç dünyaya doğdum?
kaç el sardım şu güne kadar ve
kaç kez sevildim?
bir elin parmakları, bu yaşamda cansız
kaç kez bunadım?
kaç kez hissettim savaştığımı, öldüğümü?
kaç kez kıvrandım?
kaç kez düğümlendi boğazım?
bütün eller gelsin, bütün eller!

Yanılma saki,
Canın dudaklarıma süsleniyor

Saki benim dediğimi yap-
Bir kere
Ben her şeyi anlamaya çalıştım,
İndim bu tahterevalliden ve
Birkaç şeyi anlamaya çalıştım,
Bana saplanan bu düşüncenin
Anlamsızlığında
-beni kıvrandırma
Ol yaşamak ve uçur beni
Dağlardan bir dağ
Ovalardan bir ova
Dinleyicilerden bir susku
Konuşanlardan bir ehem
Haydi!
Haydi!
benim acıya gülen yerlerime mutlak bir
delilik ol,
gırtlağıma kapanan sancıya bir sicim sal ve çek benim unutmaya değecek kadar
değerli olmayan toplamımı!

Ancak,
Ben bu zillet anacağım
Muharebedeki silahlanışamayışıma
Bileniyorum asıl,
Bilsen savaşabilmeyi nasıl istediğimi saki
Çekerdin gözlerini dudaklarımdan ve
Bana yeni bir dünya yaratırdın saçlarından
Orada koşturup kurşunlarla ve kokularla
İki secde arasına doğrulan şüpheyle
Anlaşılmayı anlatmakla bitişik tutanlarla
Savaşırdım
İşte ancak o zaman soyunabilirdim
Anmak istemeyeceğim nefesimden

Yanılma saki, sakın
Her yanılışında bir kat daha uzuyor gökdelenler
Her yanılışında bir çam devriliyor ve
Bir kırlangıç ölüyor henüz kendi baharında
Yanılma saki, sakın
Her yanılışında
Sema daralıyor, tüylerime değecek kadar
Ki saki,
Her yanılışında
Eksiliyor bir parmak afyondan
Ve elin masama geçip geveliyor mürekkebi
Artık namlunun ucundasın
Dudaklarımın umrunda unutuluşmuşsun
Her yanılışında
Seni öldürmeyi düşünmeyi de ihmal etmedim
Şüphesiz,
Sevineceksin, yanılabildiğin her şey için ve de son mermi için,
Ben yine kendi ölümüme döneceğim sonra
Kendi odama.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Benim Bir Alayım Yok II

-
Bu hayatın bana ait olmadığı gerçeği gibi herkesi kapsayabileceğini zannetmesi de öldürüyor beni. Girmeler ve çıkmalar. Yazgı resesyonunu bekliyorum ve tanrı kullarının tek tek hafızamdan yiteceği günü: işte o anda kudretim bütün misilleriyle çarpışacak ve benzersiz olacak ki bu durumda yaşayacağım işte sadece yaşayacağım.  Yine önceki gibi avangartlığımdan ödün vermeden gururla soluyacağım mel'un havayı. sebep: İnsanın hep bir amaç arayışı ona sadece hayatın bir manası olduğunu zannettirir.. bu durum insanın arayışını bile unutturur. "Doğdum ben, bir amacım olmalı" yoksa ne işe yararsın değil mi? Kendimi bu kadar önemli addetmeden yaşayacağım işte sadece yaşayacağım. Bir amaç sana doğmadığı müddetçe nasıl önemli olabilirsin.. sürekli amaç arayışında olan kimse kendine bu kadar önemi atfedecek cesareti kimden buluyor. Tanrı'dan mı? Tanrı'nın bu insanlarla işi olmaz. Tanrı'nın bu insanlarla bir işinin olmayacağını bu insanların gözlerine baktığınızda anlayabili...
Devamı

légion d'honneur

-
kuytusundan çıkması rüzgarın  eylül'de salıverilen saçlarım dalından bir kuşu avladığım mevsimin yarılın yoldaşlarım tepemizdeki haziran geçiverecek aramızdan sakının kuşlarım artık barut serbestisinde yankılanacak dumanlar düzlemin seğrinde üç mana şimdilik teyakkuzda bekliyor: dil, devinim, derdiğim. onu sevmekten çoktu yaşamak derdest bulutların tepesinde adım yazılı gibiydi altından bir orağın dibinde hiçbir şey dinmeyecek gibiydi artarak çağlayacak aksine ama burada bırakmalıydık her şeyi  her şeyi kabullenememişken yani  karakter imtiyazından ölüme süregelen dayatmalar! düzlemin diline dolandığında benim yaşamağım üç mesai, üç vesait, üç dize  kırk tabur beynimde tepinir olur  apoletime demin kuş kondu; légion d'honneur. hayatım soluduğum barutun haddi bana yapmak istemediğim  şeyleri yaptırıyor sehven solumuş oluyorum böylece evrende dimağıma sıkıyorum yedi mm yeni bir dimak veriyorlar yeni bir kurşun  ölmekti benim için bitmek bilmeyen kuytusun...
Devamı

Mühür

-
bir süre yoktum dünyada birkaç serzeniş için; döndüm de baktım taşraya dikte ediyorlar hiçten hiç bir sadakat için  içim içimi yiyor herkese düşmanım  yıllar yıllanmış seyrek kalbimin taşıdığı hürlük kimsesiz kalmış  deveran eden sessizliğe nam salmış  ah, işte kimse yoktur konuşmayacak! ah, işte herkesle tanıştırdığım sağır! tüm emirleri yaktım  tüm kimlikleri o mızmız edip duran feleği ensesinden tutup sürüyen  kimdi? mutlu ölüm. gözümün gördüğü ateşteyim dilime pelesenk vel asr. nevrimin döndüğü baharda doyurdum mızmız edip duran feleği. tanrı biliyor fırtınalı kasrı içimdeki  oda kokuya bürünmüş orkideler ve zambak acı hedefini şaşırmış bir gök gibi üzerime kırıyor diyalektiği  ben bu taşra dünyada hiçbir fiile karışamadım bunu da biliyor tanrı  biliyor tanrı  odada kırk leş var. ellerim işarata kaymış ağzımda mühür var konuşursam kanayacak. baha ne demek ortadoğu'da? ortadoğu'da dostum yok yaka paça çıkarıyorlar beni  geniş sal...
Devamı