Paçavra

Bütün paçavralar buradaydı
Burnumun ucunda biten
Mukayeseye tabi tutulmayan esirlerin
Acı soluğunu duyacak kadar
Yakınlardı bana

"Sesinin zerresi , kovmalı buradan paçavraları.
Belki de sadece acımalı ve bana doğru bakmalısın.
Metrenin binlere tabi tutulduğu ıraklıklardan."

Gün anlamsız solurken zamanın koynunda
Gülüyor bütün yaratılmış
Mevhuma gark olmuş evvel zamanda bu yüreğin sessizliği
İnanma sakın !

"Bu berduş muhtaçlığından , utancından bu hallerde volta atar durmadan
Zerrenden koparsa bir parça daha
Bulayım onu , alayım sırtıma
Ölürsem sevgimin neticesini
Sırtımda götürmek bir aleme daha"

Haberimi uçurmasınlar sana
Ölüm hep koynumda alev ısıtır
Haberimi uçurmasınlar sana
Bilirsin sen
Ben yaşarken de çoğu kez ölmüştüm aslında

Er geç kavuşmak ırak ışıkları yakın eder
Solurum artık dağlardan esen
Berrak ve çarpıcı rüzgarların içindeki
Seni
Bir özlemdir bu zerrenin zerresine
Bir ölümdür bu intiharsız yavaşlıkta
Bir paçavradan ibaret ölüm ve tabiat
Senden yoksun


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Benim Bir Alayım Yok II

légion d'honneur

Mühür