Son Günaydın - HANK! IV.bölüm

-
Akkorlanmış düşüncelerimin arasından sıyrıla sıyrıla geldiğim nokta
Kabusların en dehşetli kısmı gibi sanki
Desiselerin bitmek bilmeyen senfonileri çalıyor kürsünün başucunda
Safderun duygularımla savaşırcasına

Yine bir kalbur meselesi bu
Başka bir şey değil
Kalburlardan geçiriyorlar yine acziyetli düşüncelerimi
Başka bir şey değil

İktidarını yıkıyorlar hislerimin
Ceketimi kaptığım gibi kaçtım yine

"MERAK ETMEYİN HANIMEFENDİ BİRAZDAN ORADA OLACAĞIZ"

Ne yapsaydım başka.. takatim kalmadı
hiçbir şeye
Laf yetiştirmeye
Haklılığımı ispatlamaya
Işıkları kapatıp uykuya dalmaya...
Merak da etmiyorum artık boğulacakları
Dert etmiyorum çünkü kaçıyorum
Korkmadan
Başıma ne gelecekse isteğim yerde gelsindi
Şu an gelsin , şu an boğuluyorum çünkü akkorlanmış düşüncelerimin azgın sularında

"AMA BEN YORULDUM BEYEFENDİ , SİZ HER GÜN YÜRÜYOR MUSUNUZ BÖYLE ?"

Aldatılmışlıktan kaçmak o kadar kolay.. nasıl olsun ki böyle bir şey
Benim güldüğüm şeyler böyle kolay insanların sorduğu
Sanki deruni bir ilimle düşünülmüş gibi sorulan kahrolunası sorulardı
Her gün bıkmadan kaçıyordum
Durmadan koşuyor , dinlenmek için yürüyordum
Durmuyordum

"HANIMEFENDİ BAŞKA ÇAREMİZ YOK , LÜTFEN DAYANIN"

Konuşuyordum kendime
Laf anlatmaya çalışıyordum :
Kaçmalısın , yoksa sen de onlar gibi olacaksın
Düşüncelerin kifayetli sularında boğulamayacaksın
Öylesine gelip geçeceksin
Düşün kaç tekrar düşün
Zaten diğer dünyada yanmaktan düşünemeyeceksin
Ne kadar insan varsa gördüğün
Ne kadar alim varsa gördüğün
Ne kadar çocuk varsa gördüğün
Ne kadar umut varsa gördüğün
Düşün ki hisset onları içinde

"BEYEFENDİ BEN SİZİN YAŞADIĞINIZ BU KAÇIŞ HAYATINI YAŞAMAK İSTEMİYORUM. MÜSAADENİZ OLURSA KENDİ HAYATIMA DÖNMEK İSTİYORUM."

Bu yollar gözyaşlarımın tuzuyla bileğlendi
Tek çarem buydu benim
Bu yolda gözyaşlarımla yürümekti
Sadece gözyaşlarımla

"GİDİN HANIMEFENDİ , LÜTFEN DERHAL GİDİN. AMA ŞUNU UNUTMAYIN : SİZ BENİ ÜZMEKLE KALMADINIZ BU YOLU DA ÜZDÜNÜZ."

Gerçekten de kahrolası bir yas
Her gece vakti yaşanıyor bu yokuşta
Burgaç misaliydi doğru
Kapkaranlık bir dehliz ya da
Ne olacaksa artık olsun
Gitgide safderun duygularımı kaybediyorum
Dayanmak zorlaşıyor
Olduğum yerde depinip duruyorum
Ne olacaksa olsun artık

"HANIMEFENDİ LÜTFEN NARİN BİR ŞEKİLDE YÜRÜYEREK GİDİN , YOLDAKİ UMUTLARIMI KIRIYORSUNUZ."

Her damla göz yaşımdan
Nice umutlar serptim bu yola
Bilmiyorsunuz
Her giren hayatıma
Sadece umutlarımı kırdı
Başka bir şey değil.
Başka bir şey değil
Kalburlardan geçiriyorlar yine acziyetli düşüncelerimi.

Hadi HANK biz devam edelim
Sana toprağına işeyeceğin yeni çiçekler aldım.

-Sabah olunca hatırlatıverin efendim , bilirsiniz ben ilk günaydınımı çiçeklere söylerim.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Benim Bir Alayım Yok II

-
Bu hayatın bana ait olmadığı gerçeği gibi herkesi kapsayabileceğini zannetmesi de öldürüyor beni. Girmeler ve çıkmalar. Yazgı resesyonunu bekliyorum ve tanrı kullarının tek tek hafızamdan yiteceği günü: işte o anda kudretim bütün misilleriyle çarpışacak ve benzersiz olacak ki bu durumda yaşayacağım işte sadece yaşayacağım.  Yine önceki gibi avangartlığımdan ödün vermeden gururla soluyacağım mel'un havayı. sebep: İnsanın hep bir amaç arayışı ona sadece hayatın bir manası olduğunu zannettirir.. bu durum insanın arayışını bile unutturur. "Doğdum ben, bir amacım olmalı" yoksa ne işe yararsın değil mi? Kendimi bu kadar önemli addetmeden yaşayacağım işte sadece yaşayacağım. Bir amaç sana doğmadığı müddetçe nasıl önemli olabilirsin.. sürekli amaç arayışında olan kimse kendine bu kadar önemi atfedecek cesareti kimden buluyor. Tanrı'dan mı? Tanrı'nın bu insanlarla işi olmaz. Tanrı'nın bu insanlarla bir işinin olmayacağını bu insanların gözlerine baktığınızda anlayabili...
Devamı

légion d'honneur

-
kuytusundan çıkması rüzgarın  eylül'de salıverilen saçlarım dalından bir kuşu avladığım mevsimin yarılın yoldaşlarım tepemizdeki haziran geçiverecek aramızdan sakının kuşlarım artık barut serbestisinde yankılanacak dumanlar düzlemin seğrinde üç mana şimdilik teyakkuzda bekliyor: dil, devinim, derdiğim. onu sevmekten çoktu yaşamak derdest bulutların tepesinde adım yazılı gibiydi altından bir orağın dibinde hiçbir şey dinmeyecek gibiydi artarak çağlayacak aksine ama burada bırakmalıydık her şeyi  her şeyi kabullenememişken yani  karakter imtiyazından ölüme süregelen dayatmalar! düzlemin diline dolandığında benim yaşamağım üç mesai, üç vesait, üç dize  kırk tabur beynimde tepinir olur  apoletime demin kuş kondu; légion d'honneur. hayatım soluduğum barutun haddi bana yapmak istemediğim  şeyleri yaptırıyor sehven solumuş oluyorum böylece evrende dimağıma sıkıyorum yedi mm yeni bir dimak veriyorlar yeni bir kurşun  ölmekti benim için bitmek bilmeyen kuytusun...
Devamı

Mühür

-
bir süre yoktum dünyada birkaç serzeniş için; döndüm de baktım taşraya dikte ediyorlar hiçten hiç bir sadakat için  içim içimi yiyor herkese düşmanım  yıllar yıllanmış seyrek kalbimin taşıdığı hürlük kimsesiz kalmış  deveran eden sessizliğe nam salmış  ah, işte kimse yoktur konuşmayacak! ah, işte herkesle tanıştırdığım sağır! tüm emirleri yaktım  tüm kimlikleri o mızmız edip duran feleği ensesinden tutup sürüyen  kimdi? mutlu ölüm. gözümün gördüğü ateşteyim dilime pelesenk vel asr. nevrimin döndüğü baharda doyurdum mızmız edip duran feleği. tanrı biliyor fırtınalı kasrı içimdeki  oda kokuya bürünmüş orkideler ve zambak acı hedefini şaşırmış bir gök gibi üzerime kırıyor diyalektiği  ben bu taşra dünyada hiçbir fiile karışamadım bunu da biliyor tanrı  biliyor tanrı  odada kırk leş var. ellerim işarata kaymış ağzımda mühür var konuşursam kanayacak. baha ne demek ortadoğu'da? ortadoğu'da dostum yok yaka paça çıkarıyorlar beni  geniş sal...
Devamı