Cuma Mektubu

-
kuşu da geçtim kervanı da 
benden anlaşılmayacaksa bu çağ ben boşuna tepiniyorum
ben boşuna öykünüyorum bulutlara
belki de sırf bu yüzden çıkamıyorum arşa 

çıkıp da ne yapacaksın?
elinden ne gelir?
seni bir cumartesi günü vurursa bu öykü 
sakın şaşırma
sevdiğine gül ve klaketin sesini bekle

atları ve dünyayı artık bilmiyorum 
sanırım her şeyin sonuna geldim demek de işime gelmiyor 
henüz hiçbir pazar'ı sevmedim
lanet olsun
lanet olsun buna ve gayriihtiyari ölüp gidenlere
lanet olsun demode savaşlara 
bilmek istemediğim yerdeyim
elime eski içkilerimi aldım ve
eski düşüncelerimi yarıp çıkardım
yapmak zorundaydım çünkü 
en azından kendime kavuşmuş olarak
varmalıyım tanrıya 
bunu hiçbir kürsüden duymadım

rüzgarı hissedemiyorum
hiçbir şey bu kadar dipte değildi 
elimdeki kitap daha da dibin olduğunu söylüyor ve onu öpüyorum 
kanıma karışan bu koyu bulutu 
hakikati, temeli öpüyorum 
altını çiziyorum ve şakağıma dayıyorum
şakağımı öpüyorum 
bu da bir ölüm hali ve klaketi bekliyorum 

önümde bu kadar umutsuz bir bahar
gördüğümü hatırlamıyorum
bu umutsuzlukla beslenen ruhum artık obezleşti 
beslendiğim beni zehirledi
sanırım sıra 
sonlara sakladığım korkularıma geldi
sırası gelen korkular.
kırlangıçların nalı diktiği gün.
yarığa baktım ve gülümsedim.
her tutkudan birazmış yaşamak.
dahası körlük, dahası karanlık, dahası yalan.
elde kalan
ölü bir adam, 
ölü bir adamın kardeşi 
ve jambonlu çavdar ekmeği.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Benim Bir Alayım Yok II

-
Bu hayatın bana ait olmadığı gerçeği gibi herkesi kapsayabileceğini zannetmesi de öldürüyor beni. Girmeler ve çıkmalar. Yazgı resesyonunu bekliyorum ve tanrı kullarının tek tek hafızamdan yiteceği günü: işte o anda kudretim bütün misilleriyle çarpışacak ve benzersiz olacak ki bu durumda yaşayacağım işte sadece yaşayacağım.  Yine önceki gibi avangartlığımdan ödün vermeden gururla soluyacağım mel'un havayı. sebep: İnsanın hep bir amaç arayışı ona sadece hayatın bir manası olduğunu zannettirir.. bu durum insanın arayışını bile unutturur. "Doğdum ben, bir amacım olmalı" yoksa ne işe yararsın değil mi? Kendimi bu kadar önemli addetmeden yaşayacağım işte sadece yaşayacağım. Bir amaç sana doğmadığı müddetçe nasıl önemli olabilirsin.. sürekli amaç arayışında olan kimse kendine bu kadar önemi atfedecek cesareti kimden buluyor. Tanrı'dan mı? Tanrı'nın bu insanlarla işi olmaz. Tanrı'nın bu insanlarla bir işinin olmayacağını bu insanların gözlerine baktığınızda anlayabili...
Devamı

légion d'honneur

-
kuytusundan çıkması rüzgarın  eylül'de salıverilen saçlarım dalından bir kuşu avladığım mevsimin yarılın yoldaşlarım tepemizdeki haziran geçiverecek aramızdan sakının kuşlarım artık barut serbestisinde yankılanacak dumanlar düzlemin seğrinde üç mana şimdilik teyakkuzda bekliyor: dil, devinim, derdiğim. onu sevmekten çoktu yaşamak derdest bulutların tepesinde adım yazılı gibiydi altından bir orağın dibinde hiçbir şey dinmeyecek gibiydi artarak çağlayacak aksine ama burada bırakmalıydık her şeyi  her şeyi kabullenememişken yani  karakter imtiyazından ölüme süregelen dayatmalar! düzlemin diline dolandığında benim yaşamağım üç mesai, üç vesait, üç dize  kırk tabur beynimde tepinir olur  apoletime demin kuş kondu; légion d'honneur. hayatım soluduğum barutun haddi bana yapmak istemediğim  şeyleri yaptırıyor sehven solumuş oluyorum böylece evrende dimağıma sıkıyorum yedi mm yeni bir dimak veriyorlar yeni bir kurşun  ölmekti benim için bitmek bilmeyen kuytusun...
Devamı

Mühür

-
bir süre yoktum dünyada birkaç serzeniş için; döndüm de baktım taşraya dikte ediyorlar hiçten hiç bir sadakat için  içim içimi yiyor herkese düşmanım  yıllar yıllanmış seyrek kalbimin taşıdığı hürlük kimsesiz kalmış  deveran eden sessizliğe nam salmış  ah, işte kimse yoktur konuşmayacak! ah, işte herkesle tanıştırdığım sağır! tüm emirleri yaktım  tüm kimlikleri o mızmız edip duran feleği ensesinden tutup sürüyen  kimdi? mutlu ölüm. gözümün gördüğü ateşteyim dilime pelesenk vel asr. nevrimin döndüğü baharda doyurdum mızmız edip duran feleği. tanrı biliyor fırtınalı kasrı içimdeki  oda kokuya bürünmüş orkideler ve zambak acı hedefini şaşırmış bir gök gibi üzerime kırıyor diyalektiği  ben bu taşra dünyada hiçbir fiile karışamadım bunu da biliyor tanrı  biliyor tanrı  odada kırk leş var. ellerim işarata kaymış ağzımda mühür var konuşursam kanayacak. baha ne demek ortadoğu'da? ortadoğu'da dostum yok yaka paça çıkarıyorlar beni  geniş sal...
Devamı