Bombardıman

her yağmur kokusunu bırakıyor üzerimde
estağfurullah demeyi öğrenmiş bir zenci
karşılıklı bir esna değil bu 
salıncak ve üzerine altın harflerle yazılmış nota
yetememenin kendine susuzluğu
canım hepsinin bedeli olduğunu
tren yanaştığında götürdüğünü yanan tarafımı
nota
gideceğimi biliyorlar
estağfurullah demeyi öğrenmiş bir zenci
tıkanan özgürlük
neyi çağrıştırabilir ki
ben yanılgılarımda boğulurken 
her şeyi bildiğimi gösteren okun isabet ettiği

amaç raydan çıktı can
sadece boğuş, boğuş
kimse koşmayacak aşktan 
hepsi biçilmiş kadavra artık hepsi palavra
canım doğruya bilenen kurşunlar dahi
yitirdi anlamını
nefesim ıslak bir odun böğrüme 
bu esnaların kültü 
kalıyorum
kalıyorum bu/ büyük ünlü!

şaşırma her şeyi bitirdim
kendime yetememenin kendine özgü bir tarafı da yok aslında
ben aynıyım, sen aynı, geceler aynı 
çıldırıyorum geceleri
heç
her başladığım şiiri
intihar notuymuşcasına kürüyorum 
ben, bana, ben.. her şey bitti
her şey yolunda/ raydan çıkmakla
hazinem tükendi
kükredi cam kaplanın doğurduğu

içimi yaşadığım saatte uyumam.
cam uyudu, kaplan kükredi.
meydan sizin, ah ne güzel armağan-
gece yarıldı ve işte başıma eğilen
bombardıman
işte aşk, kaçmayacağım.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Benim Bir Alayım Yok II

légion d'honneur

Mühür