Trahom

Kar zamanları gülüşmeler ve köpek sevişmeleri

Aklımda bir mihrap 

Saat iki yönünde hiçbir halta yaramayacak büyüklükteki kamer 

Can yargı, can nifak, can infaz, can gına 

taşıyamadığım kan burnumda savaş solur

Kıyılara taşamadığım benlerle

Kıyılara vura vura canından olan yazılar 

Sürünceme

Canım bu bir lüks

Muhayyer ölümler!

Hani öylece 

Bana musallat olan ahir anlarımdan

Canımın reddiyle meşhurlaşıp

gidebilsem

Bu insanlar, bakışlar, nefretler, sevgiler 

Beni doğuramayan şu kader

Farlar, gün yüzüne çıkan intihar notları

Salınan bir kuşun ardından bıraktığı kırık dökülmeler

Feryata tutunup da ölüm aynasına derisini soyanlar

Kağnı tekerleklerine bağlı vicdanıyla toprak toprak sürüklenenler/

ve daha

aidiyet konuşuluyor meclislerde

toplanıp ruhlarıma bürünmek geliyor öfkemden

aidiyet diyorlar

birlik ve kardeşlikten bahsediyorlar

ağızlarından çıkıyor sadece söz

benim önümde barikatlar

Çünkü

Konuşulanlar bir fiil içinse:

canım! 

Bunlar ve söyledikleri cinayeti koklayan bir süs köpeği

Evet canım bunlar

Ezanı duyduklarında kendilerine çeki düzen verenler/

Canım! Barikatlar, setler, siperler kuşanıp öyle karışıyorum kalabalıklara

Eziyete yürüyorum

Ne bir cinayete tanık olmak için ne de başka bir şey

Sadece nefretimi iyice kazıyabilmek için gövdeme

Sadece bu dünyadan kurtulduğumda ne aşağılık artıklardan

İnanmanın, bilmenin yaranamayışından

Şiirlerin can çekişmesinden

Güne dahil olmayan, olamayacak yücelikteki gecelerden

ve TÜM ASILLARIMDAN

yırtılacağımı düşünerek

ve düşünce'lerden

kalkamayışlarımdan!

Canım bu bir lüks

Tüm ölümler canıma susamış 

Şöyle bir kaykılarak 

Savaşmakta mıyım?

Yok.

Ben notaların ataraxiası

Ben cümbüşe kilitlenen bir cuma selası

Ben transandantal bir avantürde morfoz

Ben bir muharebe saplantısı 

Savaş canlısı, barıştan kopma bir edilgen

Kendi başına bir enflamasyon çağı

Bir süvari, atlarımı bağımsız bir aşka bağlayıp 

Tana yürüyen 

Ben kefenine kardeşlerinin kanı dokunan bir şuh yaşam

Ben işte,

Bir lüksün reddiyle meşhurlaşıp

Yine kendine askıntılaşan

Bir kaç aya hangi rafa kaldırıldığı unutulacak bir soyka

Havsalaya sığamayacak küçüklükteki sevinç artıklarına

Tamah sicimleriyle bağlanan bir can!

can yargı, can nifak, can infaz, can gına

taşıyabildiğim her şey yük olur ve adımlarıma yargıç kesilir sonunda!

merhaba, merhaba ey şuradaki dağın çetinliğine öykünen ruhum

merhaba, merhaba ey şuralara incecik boynuyla diklenen ruhum

sana geldim küllerimin üzerine basarak 

sessiz bir acıyla

ben geldim ah/

ahanda!