Çöldeki Ölüm II

-
nasıl anlatılabilir döndüğüm sağ
çıngı alevi doğurturdu bu kader ormanından
ya ne oldu?
çıngı bir düşe kondu,
çıngı bir düşe kondu,
çıngı bir düşe kondu,
anlatılmaz!

haklıysam eğer çekilmem bu yangından
"biz" ne için yazılırsa satıra
onun için değildir savaşım
keder birleştiremez hiç birden fazlayı
biz,
gölgelerin başucuna yaslanmıştır hep
yokken onlar
biz,
benin ahmaklığıdır canım

süngüyü yenile
şu gördüğün kara binaları
altın oraklarla fethettim
süngüyü yenile
süngüyü yenile
hiçbir savaşın kazananı yok artık
tertemiz yüzlerin
yarattığıdır kanım
hadi savaşalım,
hadi savaşalım,
-kolay değil.
hadi
savaşalım!

ses aldı ve götürdü süngüyü
kendimi, kendime acıyan düşlere uyandırdım hemen
çünkü yankıdan kaçmak her seferinde
kalburlardan geçirilmiş köleleri
anıyordu köşede
hani diyorum barış
mıhlayın bütün kurşunları sırtıma
hani diyorum barış
çağrılar, çağrılar, çağrılarım
ve çağrılar tükendiğinde
yeni yaratılmışların gözleri seçiliyordu ufuktan

biz,
alnımızın bu kanlı
saçma sapan ve değmez buruşukluğunda
yeni antlar bozup
yeni çukurlar kazarken toplu kayırmalar için
/çünkü onlar tanrının bizden kurtardığı
ruh, adem ve us sahibi
o çağrıya yanıt verenler
işte o gözleri seçilen ahitler
bize;
bir doğruya eğilen başlardan
bahsettiler
bir örtü koklattılar, diyarların barışı
bir yudum su içirdiler, aşıkların bakışları
bir cenin sağdılar gövdelerinin düğmelerini çözüp
işte yaşamak dediler,
işte yaşamanın tadı.

çağrı
doğruydu,
yanıt geldi.
kan
kanı çağırdı ama gelenler
hiç de oralı değildi.
çağrı doğruydu,
ama gelen yanıt
devinimin, anın, olanın
saçma sapan taraflarına yaslanarak
belirmişti ya ufuktan:

başlar kesildi,
örtüler yakıldı,
sular yangına karıştı,
gövdeler paramparça edildi:
işte
Tanrı
diyen bir ses,
elinde bir süngü
yanında bir gölge elinde altın bir orak,

canım
"biz" savaşırsak ancak!
her şeydeki o süngüye
dalan ağlar bakışlı yalnız atın kandır ağzından taşan
acıdan duymuyor yasını
acıdan duymuyor yasını
acıdan duymuyor yasını

işte bunu gören bir
delikanlının
intikam yeminlerinin sonucudur
çöldeki ölüm

—2022

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Benim Bir Alayım Yok II

-
Bu hayatın bana ait olmadığı gerçeği gibi herkesi kapsayabileceğini zannetmesi de öldürüyor beni. Girmeler ve çıkmalar. Yazgı resesyonunu bekliyorum ve tanrı kullarının tek tek hafızamdan yiteceği günü: işte o anda kudretim bütün misilleriyle çarpışacak ve benzersiz olacak ki bu durumda yaşayacağım işte sadece yaşayacağım.  Yine önceki gibi avangartlığımdan ödün vermeden gururla soluyacağım mel'un havayı. sebep: İnsanın hep bir amaç arayışı ona sadece hayatın bir manası olduğunu zannettirir.. bu durum insanın arayışını bile unutturur. "Doğdum ben, bir amacım olmalı" yoksa ne işe yararsın değil mi? Kendimi bu kadar önemli addetmeden yaşayacağım işte sadece yaşayacağım. Bir amaç sana doğmadığı müddetçe nasıl önemli olabilirsin.. sürekli amaç arayışında olan kimse kendine bu kadar önemi atfedecek cesareti kimden buluyor. Tanrı'dan mı? Tanrı'nın bu insanlarla işi olmaz. Tanrı'nın bu insanlarla bir işinin olmayacağını bu insanların gözlerine baktığınızda anlayabili...
Devamı

légion d'honneur

-
kuytusundan çıkması rüzgarın  eylül'de salıverilen saçlarım dalından bir kuşu avladığım mevsimin yarılın yoldaşlarım tepemizdeki haziran geçiverecek aramızdan sakının kuşlarım artık barut serbestisinde yankılanacak dumanlar düzlemin seğrinde üç mana şimdilik teyakkuzda bekliyor: dil, devinim, derdiğim. onu sevmekten çoktu yaşamak derdest bulutların tepesinde adım yazılı gibiydi altından bir orağın dibinde hiçbir şey dinmeyecek gibiydi artarak çağlayacak aksine ama burada bırakmalıydık her şeyi  her şeyi kabullenememişken yani  karakter imtiyazından ölüme süregelen dayatmalar! düzlemin diline dolandığında benim yaşamağım üç mesai, üç vesait, üç dize  kırk tabur beynimde tepinir olur  apoletime demin kuş kondu; légion d'honneur. hayatım soluduğum barutun haddi bana yapmak istemediğim  şeyleri yaptırıyor sehven solumuş oluyorum böylece evrende dimağıma sıkıyorum yedi mm yeni bir dimak veriyorlar yeni bir kurşun  ölmekti benim için bitmek bilmeyen kuytusun...
Devamı

Mühür

-
bir süre yoktum dünyada birkaç serzeniş için; döndüm de baktım taşraya dikte ediyorlar hiçten hiç bir sadakat için  içim içimi yiyor herkese düşmanım  yıllar yıllanmış seyrek kalbimin taşıdığı hürlük kimsesiz kalmış  deveran eden sessizliğe nam salmış  ah, işte kimse yoktur konuşmayacak! ah, işte herkesle tanıştırdığım sağır! tüm emirleri yaktım  tüm kimlikleri o mızmız edip duran feleği ensesinden tutup sürüyen  kimdi? mutlu ölüm. gözümün gördüğü ateşteyim dilime pelesenk vel asr. nevrimin döndüğü baharda doyurdum mızmız edip duran feleği. tanrı biliyor fırtınalı kasrı içimdeki  oda kokuya bürünmüş orkideler ve zambak acı hedefini şaşırmış bir gök gibi üzerime kırıyor diyalektiği  ben bu taşra dünyada hiçbir fiile karışamadım bunu da biliyor tanrı  biliyor tanrı  odada kırk leş var. ellerim işarata kaymış ağzımda mühür var konuşursam kanayacak. baha ne demek ortadoğu'da? ortadoğu'da dostum yok yaka paça çıkarıyorlar beni  geniş sal...
Devamı