Muhayyel Taban

tabii ki 
sen şimdi uzaksın günahlardan
mümkünatın damarlarını çatlatan gülüşlerden
yakamozun nevrini döndüren şarkılardan
gecenin mihrabından eğilip kuşlara fısıldayanlardan

bastığım yerin kalbini yokluyorum
hayatım olmalı ki
kırmış mıyım?
kim miyim?
daha dün doğmuş/ içindeki gebe yarının katili
neymiş?
uzakmışım.

nedir bu koku?
gölgesinde ellerimin sarı köleler volta atıyor
birazdan açıklanacak hürlüğün bedeli
nedir bu koku?
volta atıyor sarı ellerimin gölgesinde köleler
nedir soru?
cumartesiyi unutan babalar.

şimdi kadere bağladım bağımı
artık ne olacaksa gölgemin karışamayışı
tabii şimdi sen uzaksın ölen nehirlerden
gerilen madenlerden
intihar için örülen gergilerden
tırnaklara karışmış derilerden
sinmiş hinliklerden
evet benim toprağım henüz 
üç keşin devirip de yazdığı üç şiir kadar 
binmedi kıymete/ benim için.

oh! evet, neydi sorun?
birazdan açıklanacak hürlüğün bedeli 
coğrafyama sinen ak kaşıklı çağlayan
sen misin beni üfleyecek
yok mudur her şiirin diyeti?
sen sanır mısın yoksa uyur musun kıyamda?
cevap verdiğinde 
kaybetmeyeceksin niteliksizliğinden
bizim meteliksizliğimiz
diyetimizdir ancak
ah! tabii 
sen şimdi uzaksın günahlardan 
bilmeyeceksin her şeye dadanan karabasanı
nefesimizdeki şiddeti
dişlerimizdeki çatırdamayı
ölülerimizin her gün öldürdüğünü

evet, neydi sorun?
cumartesiyi unutan babalar.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Benim Bir Alayım Yok II

légion d'honneur

Mühür