Atla Büyümüş Olan

ben sana bakıyordum 
her şeyin nasıl bu kadar
mümkün olabileceğine 
bir anlam bulamıyordum
belki de böyle olması gerekiyordu
eğer öyleyse 
yeterince bir anlamı yoktu
olması gerekiyorsa 
heyecan yoktu
varlık sekteye diş geçirmeye 
çalışıyor gibi
bir şeydi 

hazzım azaldı 
yeni bir esinti
belki de uzaklık gerekiyordu
kahve aldığımız 
yeri değiştirmekle başlayabilirdim
ya da
gidip bir tankı temizleyebilirdim
bir bulutu askıdan alıp 
yerine atla büyümüş 
çocukların hayallerini koyabilirdim
bilmiyorum 
karar vermek gerekliliğini
ve bunu oluşturan sebepleri
sevmiyorum 

"evet her şeyden biraz olmakla
iyiye yaklaşmak zaman alır 
her şeyin lif lif örgüsü zamanla
ağırlaşır
umarım geçmiş 
ders çıkarılacak kadar kötü değildir 
umarım yeni bir yön için 
geç değildir."

eşikte bekleyen umut süvarisi
iflası bekliyor.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Sü Sessiz Ölüm

Bir Şarkı Olsam

İkilem, Yanılgı ve Öylesi