Atla Büyümüş Olan
ben sana bakıyordum
her şeyin nasıl bu kadar
mümkün olabileceğine
bir anlam bulamıyordum
belki de böyle olması gerekiyordu
eğer öyleyse
yeterince bir anlamı yoktu
olması gerekiyorsa
heyecan yoktu
varlık sekteye diş geçirmeye
çalışıyor gibi
bir şeydi
hazzım azaldı
yeni bir esinti
belki de uzaklık gerekiyordu
kahve aldığımız
yeri değiştirmekle başlayabilirdim
ya da
gidip bir tankı temizleyebilirdim
bir bulutu askıdan alıp
yerine atla büyümüş
çocukların hayallerini koyabilirdim
bilmiyorum
karar vermek gerekliliğini
ve bunu oluşturan sebepleri
sevmiyorum
"evet her şeyden biraz olmakla
iyiye yaklaşmak zaman alır
her şeyin lif lif örgüsü zamanla
ağırlaşır
umarım geçmiş
ders çıkarılacak kadar kötü değildir
umarım yeni bir yön için
geç değildir."
eşikte bekleyen umut süvarisi
iflası bekliyor.
Yorumlar
Yorum Gönder