Rüzgarın Tersine
damağımda hissediyorum tonla yük
her gün milyon tane güzelin yürüdüğü caddeden geçerken
gözüm içe devriliyor
geçip giden olmayı benimseyip
aslında
köşe başında ölmeyi bekleyen, arzuyla
kanserin ahmakça sancısı
geçip giden olmayı benimseyip
bakışın artık bakış değil
kaygan ve anlatılamayan
hiçbir zihinde de canlandırılamayan
o,
oradaki görülmeyiş,
varlığın sorgu odasındaki hazin teri
öğretiye kavuşma anında
kendimizin hepimizde gördüğü
o,
rüzgarın tersine
kısık bir bakış.
istediğin değilsin,
olmak istediğin bir o yok,
olmak istememişsin ama
aması sadece bir bakış olarak varsın
o,
milyonlarca güzelin bir günde eridiği caddede
bir bakış,
bazen içe doğru bir bakış.
acı dolu anların yokuşu caddeler
bir şair
ona armağan olmuş kitlesine
bir armağan olarak bahsediyor köşedeki söyleşisinde yaşamdan
hep intiharı.
hep intiharı ittim.
o yokuşta.
Yorumlar
Yorum Gönder