Rüzgarın Tersine

damağımda hissediyorum tonla yük
her gün milyon tane güzelin yürüdüğü caddeden geçerken
gözüm içe devriliyor
geçip giden olmayı benimseyip 
aslında
köşe başında ölmeyi bekleyen, arzuyla
kanserin ahmakça sancısı

geçip giden olmayı benimseyip
bakışın artık bakış değil
kaygan ve anlatılamayan
hiçbir zihinde de canlandırılamayan
o,
oradaki görülmeyiş,
varlığın sorgu odasındaki hazin teri
öğretiye kavuşma anında
kendimizin hepimizde gördüğü
o,
rüzgarın tersine
kısık bir bakış.

istediğin değilsin,
olmak istediğin bir o yok,
olmak istememişsin ama
aması sadece bir bakış olarak varsın
o,
milyonlarca güzelin bir günde eridiği caddede
bir bakış,
bazen içe doğru bir bakış.
acı dolu anların yokuşu caddeler

bir şair
ona armağan olmuş kitlesine
bir armağan olarak bahsediyor köşedeki söyleşisinde yaşamdan

hep intiharı.

hep intiharı ittim.

o yokuşta.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Benim Bir Alayım Yok II

légion d'honneur

Mühür