Yazgı Cinayeti

Mutantan cinayetleri öfkemle bileyip söylüyorum ki
Haşmet denilen lüzumsuzluğun içerisindeki
Şu tanrı alemi
Beni gerdi, kendinden bezdirdi
Doğmak bana yaşamak oldu
Ben yaşamaya doğmadan evvel

Bana sorulan soruları hatırlamıyorum
Ruhumu hatırlamıyorum
Berzahı, mizanı, melekleri hatırlamıyorum
Gerçeğin içerisindeki mihnetli kıvranışlarımı
Mihmamdarlıktan kalıcılığa soyunan kabuslarımı
Ölümlerimi, kesiklerimi, bunaltıları, kasveti, ölümleri
Hatırlıyorum
Bakma kendi cevherimi tanrı bellediğime
her insan yazgısından dirilecek
Bakma
aramızda yazgısızlar var onlar
Dirilmeye direnecekler
Kim şanslı?

Ama gideceğim
Sekanslar arasından sıyrılan bir guy ritche
aksanıyla
Duvara kanlayacağım gövdemi,
Serencamımdan sızan kanı adli tıptan bir cambaz kurşunlayacak yakamoza
Yakamozdan sızan dalgaları yengeçler boğacak
Konuştum hepsiyle
Kim şanslı?
Ölen mi, arkayı toparlayan mı?

Günahları gebe bırakacak kuvvetteki topraklardan aşıp doğduğum şu karanlıklar kendileri nispetince üzerime atıladursunlar ama hafife alınan her düşman gibi bir özelliği var yazgımın: hafife alana düşman.

Gözlerim görüyor ve
Yazgım kendine bir mavzer biliyor
Siperler boyunca dolaşıyorum bir tanrı ruhu yok yanımda
Yazgım kendine yeni bir silah arıyor
Biliyor tek, biliyor bu savaş kanlı
Düşman görünüyor ufuktan
Yazgım kendine yeni bir göz arıyor
Ufku göremiyor
Yazgım düşmanını bekliyor
Kendisi ayrılmıyor bomboş siperinin önünden
Yazgım gözlerini kısarak bakıyor ufuğa
Düşmanı da tek
Düşmanında da bir mavzer
Yazgımın gözleri seğiriyor
Düşman geliyor üzerine
Yazgımın gözlerinden yaş geliyor
Düşmanı daha net görebiliyor şimdi
Yazgım, kendisini görüyor karşısında
Karşısındayım yazgımın
Gözlerim görüyor
Usulca yürüyorum ona doğru
Yirmi adım kala doğrultuyorum mavzeri
Şimdi daha net görüyorum
Gözlerine nişan alıyorum
Gözlerim kanıyor
Yazgım ölüyor

Ben yaşamaya doğmadan
Mutantan bir cinayetti yazgımın ölmesi.