Benim Bir Alayım Yok

-
hah,
gözlerim çekiyor, çekiyor da çekiyor beni 
yaratılışı henüz tamamlanmamış fezaya

çünkü diyor kadim soluyan;
sakınmanız gerekiyor gözlerinizden belaları

nedir diye soruyor dillerimiz bela nedir:

bela önce yaratılmaktır diyor kadim soluyan.

kendimizi nasıl sakınırız ki gözlerimizden diye soruyor dillerimiz.

kendinizi aramakla sakınabilirsiniz gözlerinizden diyor kadim soluyan.

peki diye soruyor dillerimiz bela sonra nedir:

bela sonra yaratılmışlardır diyor kadim soluyucu.

dillerimiz isyana kıvrılıyor.
dostlarımız, yakınlarımız, ağaçlarımız birer bela mıdır diyor dillerimiz;

maalesef diyor kadim solan:
gözlerinizle arayın henüz tanımlanmamış ve tamamlanmamış bir başka fezayı
şu kendini bilmiş görüp gündüzü ve geceyi doğuran anadandır bela
oysa hiçbir şey bilmez
şu arzı ve ona bakan semayı görüyor musunuz
işte bu aşkın arasındadır bela
hah,
bakınız has soluyuculardandım ben de şu faniliği hem de bile bile
hah,
bakınız şimdi solduğumla sizlere kalıyorum 
ama yine de söylüyorum
yaratılışı henüz tamamlanmamış bir feza var
orayı bulun.. bulun ki
varlık..
olmak ile olmamak arasındaki tanrıyı görün.

peki diyor dillerimiz sen de gel bizimle:

gidecekseniz gelemem, ben sadece yönüm, amacım budur diyor solum.

dillerimiz körleniyor
dillerim
kadim solumdan bir iğne
cevherime erişiyor
yeni bir dil biçiyor
gözlerimize yeni birer ak 
gözlerim

kim yapıyor bütün bunları diyor dillerimiz:

seni o fezaya kadar götürecek olan sahte bir inanç yapıyor diyor kadim solum:

acı bir şey değil mi bu diyor dillerimiz müthiş..

işte diyor,
bu belayı ilk fark edişin—
edişiniz diyor kadim sol!









Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Benim Bir Alayım Yok II

-
Bu hayatın bana ait olmadığı gerçeği gibi herkesi kapsayabileceğini zannetmesi de öldürüyor beni. Girmeler ve çıkmalar. Yazgı resesyonunu bekliyorum ve tanrı kullarının tek tek hafızamdan yiteceği günü: işte o anda kudretim bütün misilleriyle çarpışacak ve benzersiz olacak ki bu durumda yaşayacağım işte sadece yaşayacağım.  Yine önceki gibi avangartlığımdan ödün vermeden gururla soluyacağım mel'un havayı. sebep: İnsanın hep bir amaç arayışı ona sadece hayatın bir manası olduğunu zannettirir.. bu durum insanın arayışını bile unutturur. "Doğdum ben, bir amacım olmalı" yoksa ne işe yararsın değil mi? Kendimi bu kadar önemli addetmeden yaşayacağım işte sadece yaşayacağım. Bir amaç sana doğmadığı müddetçe nasıl önemli olabilirsin.. sürekli amaç arayışında olan kimse kendine bu kadar önemi atfedecek cesareti kimden buluyor. Tanrı'dan mı? Tanrı'nın bu insanlarla işi olmaz. Tanrı'nın bu insanlarla bir işinin olmayacağını bu insanların gözlerine baktığınızda anlayabili...
Devamı

légion d'honneur

-
kuytusundan çıkması rüzgarın  eylül'de salıverilen saçlarım dalından bir kuşu avladığım mevsimin yarılın yoldaşlarım tepemizdeki haziran geçiverecek aramızdan sakının kuşlarım artık barut serbestisinde yankılanacak dumanlar düzlemin seğrinde üç mana şimdilik teyakkuzda bekliyor: dil, devinim, derdiğim. onu sevmekten çoktu yaşamak derdest bulutların tepesinde adım yazılı gibiydi altından bir orağın dibinde hiçbir şey dinmeyecek gibiydi artarak çağlayacak aksine ama burada bırakmalıydık her şeyi  her şeyi kabullenememişken yani  karakter imtiyazından ölüme süregelen dayatmalar! düzlemin diline dolandığında benim yaşamağım üç mesai, üç vesait, üç dize  kırk tabur beynimde tepinir olur  apoletime demin kuş kondu; légion d'honneur. hayatım soluduğum barutun haddi bana yapmak istemediğim  şeyleri yaptırıyor sehven solumuş oluyorum böylece evrende dimağıma sıkıyorum yedi mm yeni bir dimak veriyorlar yeni bir kurşun  ölmekti benim için bitmek bilmeyen kuytusun...
Devamı

Mühür

-
bir süre yoktum dünyada birkaç serzeniş için; döndüm de baktım taşraya dikte ediyorlar hiçten hiç bir sadakat için  içim içimi yiyor herkese düşmanım  yıllar yıllanmış seyrek kalbimin taşıdığı hürlük kimsesiz kalmış  deveran eden sessizliğe nam salmış  ah, işte kimse yoktur konuşmayacak! ah, işte herkesle tanıştırdığım sağır! tüm emirleri yaktım  tüm kimlikleri o mızmız edip duran feleği ensesinden tutup sürüyen  kimdi? mutlu ölüm. gözümün gördüğü ateşteyim dilime pelesenk vel asr. nevrimin döndüğü baharda doyurdum mızmız edip duran feleği. tanrı biliyor fırtınalı kasrı içimdeki  oda kokuya bürünmüş orkideler ve zambak acı hedefini şaşırmış bir gök gibi üzerime kırıyor diyalektiği  ben bu taşra dünyada hiçbir fiile karışamadım bunu da biliyor tanrı  biliyor tanrı  odada kırk leş var. ellerim işarata kaymış ağzımda mühür var konuşursam kanayacak. baha ne demek ortadoğu'da? ortadoğu'da dostum yok yaka paça çıkarıyorlar beni  geniş sal...
Devamı