Bordo Tabut

-
sıcak içimler 
ve eksikliğin hat safhasında 
bir kadın 
sigara tutacağından 
yirminci yüzyıla savaş açmakta

belagatimden yoksun adımlarımın 
kışa doğru süzülüşü 
sevişmelerin hadsiz savurganlığından 
bir kaçış :
saf sevgiye amadeliğimin 
bir açıklaması sadece

kırmızı çizgiler 
canımı sıkıyorlar

saat gece üç buçuk ve
yükselişte olan bir ses
beni durdurmak için 
süvarilerini çağırmakta
çünkü tek olduğumu ve sürekli içtiğimi biliyor o sesin sahibi

ikimizde bir şeyler için geç kalmıştık
o süvarilerini çağırmak için 
ben de tek kalmak için 

içkiler ve kara bulutlar 
lehimedir
anomali soluğumla 
kirlettiğim hava
marşımı bağırmakta
toprağa kokusunu tekrar bahşeden marşım
olabileceğim en umutlu halime sürüklerken 
tek istediğim şey 
güneşin günümü mahvedecek kadar
yükselmemesi birkaç saate

soğuk bir içimle 
uyandırıyorum kendimi 
tekliğimi lanetlemeye çalışan bir kadının 
hülyasından 
ve devam ediyorum sesin geldiği yöne doğru

arzın lanet toprağından bulaşan 
mecalsizlik tozlarını daha yeni silkelemiştim ve 
bir savaşa daha koşturuyordum şimdi
bu hayatın sancılı bir gününe daha uyanmayacağımı sezdiğim an
çekeceğim göklere beyaz bir çaput 

kara bulutlar
dumanlar
yangınlar
karanlığın ışık saçtığı bir gün
yürüyorum işte
çoktan mahvolmuş bir geleceğin üzerine
ve siren sesleri duyuyorum
ayrıca bordo bir tabutta 
kanla bezenmiş bedenimi sergiliyorlar
grotesk bir edebiyatın gölgesinde
geleceğin son durağında
hissediyorum

yükselişte olan ses
suskunluktan nasibini alıyorken
yavaşlıyorum
kimse
daha yeni toparlanmış ve 
eski haline hiç geri dönmeyi düşünmeyen birinin
karşısına çıkmak istemez 
hele ki 
yandaşlarını çağırmakta geç kalmışken

ve ikimiz de şanslıydık
o yara almadan kaybetti
ben de yara almadan kazandım
şimdi daha iyiydim
kara bulutlar
dumanlar 
yangınlar 
yerindeydi hâlâ
hâlâ kendimdeydim

hiçbir acımı unutmadan
hayatın karşısına çıktığımda 
biliyordum 
korkması gerekenin ben olmayacağımı
böyle yaşamak ne kadar zor olsa da
beyaz bir çaput için henüz erken

bordo bir tabuta doğru akarken zaman
kırmızı çizgilerin 
ve saçtığın dumanların altında 
soluklanıyorum hâlâ
sevgiye amadeliğimden...

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Benim Bir Alayım Yok II

-
Bu hayatın bana ait olmadığı gerçeği gibi herkesi kapsayabileceğini zannetmesi de öldürüyor beni. Girmeler ve çıkmalar. Yazgı resesyonunu bekliyorum ve tanrı kullarının tek tek hafızamdan yiteceği günü: işte o anda kudretim bütün misilleriyle çarpışacak ve benzersiz olacak ki bu durumda yaşayacağım işte sadece yaşayacağım.  Yine önceki gibi avangartlığımdan ödün vermeden gururla soluyacağım mel'un havayı. sebep: İnsanın hep bir amaç arayışı ona sadece hayatın bir manası olduğunu zannettirir.. bu durum insanın arayışını bile unutturur. "Doğdum ben, bir amacım olmalı" yoksa ne işe yararsın değil mi? Kendimi bu kadar önemli addetmeden yaşayacağım işte sadece yaşayacağım. Bir amaç sana doğmadığı müddetçe nasıl önemli olabilirsin.. sürekli amaç arayışında olan kimse kendine bu kadar önemi atfedecek cesareti kimden buluyor. Tanrı'dan mı? Tanrı'nın bu insanlarla işi olmaz. Tanrı'nın bu insanlarla bir işinin olmayacağını bu insanların gözlerine baktığınızda anlayabili...
Devamı

légion d'honneur

-
kuytusundan çıkması rüzgarın  eylül'de salıverilen saçlarım dalından bir kuşu avladığım mevsimin yarılın yoldaşlarım tepemizdeki haziran geçiverecek aramızdan sakının kuşlarım artık barut serbestisinde yankılanacak dumanlar düzlemin seğrinde üç mana şimdilik teyakkuzda bekliyor: dil, devinim, derdiğim. onu sevmekten çoktu yaşamak derdest bulutların tepesinde adım yazılı gibiydi altından bir orağın dibinde hiçbir şey dinmeyecek gibiydi artarak çağlayacak aksine ama burada bırakmalıydık her şeyi  her şeyi kabullenememişken yani  karakter imtiyazından ölüme süregelen dayatmalar! düzlemin diline dolandığında benim yaşamağım üç mesai, üç vesait, üç dize  kırk tabur beynimde tepinir olur  apoletime demin kuş kondu; légion d'honneur. hayatım soluduğum barutun haddi bana yapmak istemediğim  şeyleri yaptırıyor sehven solumuş oluyorum böylece evrende dimağıma sıkıyorum yedi mm yeni bir dimak veriyorlar yeni bir kurşun  ölmekti benim için bitmek bilmeyen kuytusun...
Devamı

Mühür

-
bir süre yoktum dünyada birkaç serzeniş için; döndüm de baktım taşraya dikte ediyorlar hiçten hiç bir sadakat için  içim içimi yiyor herkese düşmanım  yıllar yıllanmış seyrek kalbimin taşıdığı hürlük kimsesiz kalmış  deveran eden sessizliğe nam salmış  ah, işte kimse yoktur konuşmayacak! ah, işte herkesle tanıştırdığım sağır! tüm emirleri yaktım  tüm kimlikleri o mızmız edip duran feleği ensesinden tutup sürüyen  kimdi? mutlu ölüm. gözümün gördüğü ateşteyim dilime pelesenk vel asr. nevrimin döndüğü baharda doyurdum mızmız edip duran feleği. tanrı biliyor fırtınalı kasrı içimdeki  oda kokuya bürünmüş orkideler ve zambak acı hedefini şaşırmış bir gök gibi üzerime kırıyor diyalektiği  ben bu taşra dünyada hiçbir fiile karışamadım bunu da biliyor tanrı  biliyor tanrı  odada kırk leş var. ellerim işarata kaymış ağzımda mühür var konuşursam kanayacak. baha ne demek ortadoğu'da? ortadoğu'da dostum yok yaka paça çıkarıyorlar beni  geniş sal...
Devamı